Monday, May 27, 2019

 


एक कष्टकरी कुटुंब मुलं-बाळांसहित दिवसभर उन्हात दगडांची तवे अनवाणी पायांनी तुडवत हा रानमेवा शोधत-जमा करत वन-वन फिरत राहतात. यांच्या घरची चूल सांच्याला कधी पेटते तर कधी नाही, म्हणजे पोटाला बसलेला हा भुकेचा चिमटा कधी सुटतो तर कधी नाही. तरी ओशाळला चेहऱ्यावर आनंदाचे खोटे ढग पांघरून हे कुटुंब रोज हि मेहनत सुरूच ठेवतो.
दिवसभर जमवलेला हा रानमेवा (करवंद) घेऊन घरचा धनी गावातल्या एकुलत्या एक लाल परीतून पहाटेच तालुका गाठतो. सकाळी सकाळी शाळेत जाणाऱ्या लेकरांच्या गर्दीत तो आपल्या लेकरांची चेहरे पाहत असतो. ते क्षणिक सुख अनुभवत असतानाच त्याच्या फाटक्या सदऱ्यातून जाणारा थंड वारा त्याला त्याच्या फाटक्या नशिबाची आठवण करून देत त्या स्वप्नीक दुनियेतून वास्तविकतेच्या काट्यात आणून सोडतो. कधी तरी हि परिस्थिती नक्कीच बदलेल अशी मनाची समजूत घालत आपल्या लेकरांना उज्वल भविष्य देण्यासाठी त्याचे सर्व वेडे प्रयत्न तो करत राहतो.
आपल्या अवती-भोवती पण आपल्याला असेच बरेच माय-बाप काहीनाकाही विकताना दिसली असतील! कधी आपल्याला गरज नसतानाही काही गोष्टी त्यांच्याकडून खरेदी करून त्यांच्या या वेड्या प्रयत्नांना साथ देऊन त्यांच्या दुःखाचे नाही तर नाही पण सुखाचे तरी प्रमाण होऊया.
https://www.facebook.com/swikrutiagroclinic/
https://wa.me/917769090592
https://t.me/joinchat/LE-ohRN3HY_-Nvz4ID5Hrg
https://www.instagram.com/swikruti.agro

No comments:

Post a Comment